SEHEMU YA TATU: VITA YA MWANGA NA GIZA
Kivuli kikubwa kilianza kukusanyika kana kwamba kinavuta giza lote la pango kwa nguvu ya mvuto. Moshi wake ulitembea sakafuni kama wanyama wachanga wa kivuli. Zulaika alihisi baridi kali ikipenya mifupa yake, kana kwamba mtu alikuwa amezima moto wa maisha yake kutoka ndani.
Mwanguzo alisimama mbele yake, akaufunga mkono wake mmoja na mwanga mkali ukatoka kwenye ngozi yake kama jua lililowashwa ghafla.
“Simama nyuma yangu, Zulaika!” Mwanguzo akamwambia kwa sauti iliyojaa nguvu.
Kivuli kikacheka kwa sauti ya kutetemesha pango lote.
“Mwanga mdogo, wewe na yule msichana… wote mtakuwa sehemu ya giza langu.”
Ghafla, mikono mirefu ya moshi ikatoka kwenye mwili wa kivuli, ikielekea kuwamaliza wote. Mwanguzo alitupa mikono yake mbele—
PWAAA!!
Miale miwili mikali ya mwanga ikapiga moshi ule na kuuzuia kama ngao.
Lakini mgongano huo ulikuwa mkali mno. Pango likatetemeka. Vumbi likatanda angani.
Zulaika alishindwa kuona vizuri, lakini sauti za vita zilikuwa kama radi:
FUM!!
BWUUM!
SHWAAA!!!
Mwanguzo aliendelea kusukumana na giza lile, lakini nguvu za kivuli zilionekana kuongezeka kadiri sekunde zilivyopita.
SIRI YA ZULAIKA YAFICHUKA
“Siwezi kuushikilia tena peke yangu!” Mwanguzo akapaza sauti, akirudi nyuma hatua moja. Macho yake yakamgeukia Zulaika.
“Kuna kitu ndani yako… nguvu uliyozaliwa nayo, ambayo mimi na giza tunaitafuta. Ni wakati wako kuitumia!”
“Hapana, mimi ni mtu wa kawaida tu!” Zulaika alipiga kelele, akihisi hofu ikimvamia.
Lakini yule mzee akamshika bega.
“Hapana, Zulaika. Bibi yako alijua. Ndiyo maana alikupa zile shanga siku uliyozaliwa. Wewe ni mzao wa mwisho wa walinzi wabebaji-wa-mwanga. Upande wa mwisho wa ukoo wetu!”
Zulaika alipigwa na butwaa.
“Ndio maana uliweza kulifungua sanduku. Ni damu yako tu ingeweza kufanya hivyo!” Mwanguzo akaongeza, akipambana na giza linalomsukuma.
Kivuli kikacheka tena.
“Ndiyo… na sasa nitachukua mwanga wake wote!”
Mikono ya moshi ikamnasa Zulaika miguuni na kumvuta kwa nguvu.
KIPINDI CHA MWISHO KABLA YA MCHAKATO MKUBWA
Zulaika alipiga kelele, lakini Mwanguzo akatupa mkono wake wa mwanga na kukata lile giza kidogo, ingawa ilijirudia haraka. Kivuli kilivuta kwa nguvu zaidi, kikimwingiza ndani ya ukuta mweusi uliotokea ghafla.
“MWANGUZO!” Zulaika alipaza sauti, akipambana kuachana na giza.
Mwanguzo akaangalia kwa hofu isiyo ya kawaida.
“Hapana… wanamchukua kwenye Eneo la Vivuli! Tukimwacha aende, hatutampata tena!”
“Basi twende!” Zulaika akajaribu kusimama hata akiwa ndani ya giza.
“Hatuwezi kupita… isipokuwa…” Mzee akasimama mbele yao, akitoa pumzi nzito sana kama mtu anayekubali hatima yake.
“…isipokuwa nitumie sehemu ya mwisho ya maisha yangu kufungua mlango.”
Mwanguzo akamgeukia haraka.
“Hapana, utafutika kabisa!”
Mzee akatabasamu kidogo.
“Hiyo ndiyo sababu niliwekwa hapa — kumlinda mpaka siku hii. Mwanga unahitaji kufika kwenye damu yake.”
Mzee akaweka viganja vyake sakafuni — na mwanga dhaifu ukatoka katika mikono yake.
Ukuta wa giza ukaanza kupasuka taratibu.
Kivuli kikapiga ukunga wa hasira.
“Huyo mzee akimaliza… sitaweza kuzuiwa!”
Mwanguzo akachukua mkono wa Zulaika.
“Jiandae. Tukipita upande huo… hakuna kurudi bila vita halisi.”
MWISHO WA SEHEMU YA TATU
Wapo ukingoni mwa kupita kwenye Eneo la Vivuli, dunia ya giza kamili, ambako Zulaika atajua ukweli kamili kuhusu mwanga wake… au kupotea milele.
Comments
Post a Comment